قسم به هجرتِ مأیوسِ نخبگانِ عزیز
که خسته‌ایم از این سرزمینِ مسئله‌خیز
درخت را که بریدند قحط‌سالی شد
تمامِ بی‌ثمران تکیه داده‌اند به میز
به خاطراتِ غم‌انگیزِ روح می‌خندند
بر آن سرند که بازی کنند با هر چیز
چنین که باغچه‌ها له شدند نسل به نسل
گل اعتماد ندارد به روز رستاخیز
مجال داد کشیدن نبود و یک عمر است
تقاصِ زمزمه را می‌دهیم ریز به ریز
9/8/93
مریم جعفری آذرمانی
(از شعرهای حذف شدۀ کتاب "ضربان")